Από: Special report - Από τον Harald Gaier, WDDTY
Στα τέλη της δεκαετίας του '60, ως μέρος του προγράμματος μαθημάτων οστεοπαθητικής που παρακολουθούσα στο Κολέγιο του Γιοχάνεσμπουργκ, στη Νότια Αφρική, διδάχτηκα και για τα προτερήματα διαφόρων ηλεκτροϊατρικών παρεμβάσεων, όπως τα γαλβανικά και φαραδικά ρεύματα, η διαθερμία βραχέων κυμάτων και η θεραπεία με υπερήχους. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον τρόπο με τον οποίο ο καθηγητής υπερηχογραφίας εκθείαζε τις αρετές της θεραπείας με υπερήχους για περιπτώσεις καρκίνου του προστάτη καθώς και όλους εκείνους τους ασθενείς που μετά από τη συγκεκριμένη θεραπεία είχαν απαλλαγεί από τη νόσο και παρήλαυναν μπροστά σε εμάς, τους φοιτητές. Κι όμως, παρόλο που έχω κρατήσει τη συσκευή υπερήχων στην κλινική όπου εργάζομαι, δεν την έχω χρησιμοποιήσει ποτέ, καθώς όλα τα στοιχεία παρέμεναν για χρόνια αναπόδεικτα, κάτι που σήμερα φαίνεται να έχει αλλάξει.
Σε μια νέα μελέτη όπου συμμετείχαν 172 άνδρες με καρκίνο του προστάτη χρησιμοποιήθηκε ως μέθοδος θεραπείας η υψηλής έντασης εστιασμένη δέσμη υπερήχων για πέντε ώρες, κατά μέσο όρο. Η συγκεκριμένη μέθοδος χρησιμοποιεί υψηλής συχνότητας ηχητικά κύματα για την καταστροφή καρκινικών κυττάρων καθώς θερμαίνει μικρές περιοχές του ιστού σε θερμοκρασίες από 80 ως 90 βαθμούς Κελσίου.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι ερευνητές δεν κατάφεραν να εντοπίσουν ίχνος της ασθένειας σε περισσότερο από το 90% των ασθενών, μετά από μόλις μία συνεδρία. Επιπλέον, οι άνδρες παρουσίασαν πολύ λιγότερες παρενέργειες από αυτές που προκύπτουν μετά από τη συμβατική χειρουργική μέθοδο ή αυτή της ακτινοβολίας: δεν αναφέρθηκαν εντερικά προβλήματα, μόνο το 1% είχε ακράτεια και περίπου το 35% σεξουαλική ανικανότητα. Με τις ακτινοβολίες ή το χειρουργείο, μέχρι και το 20% των ασθενών αποκτούσαν ακράτεια και περίπου το 50% ανικανότητα.
Οι ερευνητές κατέληξαν ότι η μέθοδος είναι ελάχιστα παρεμβατική, ανταποκρίνεται σε περιστατικά ημερήσιας νοσηλείας και μπορεί να πετύχει σημαντική βελτίωση μέσα σε ελάχιστο διάστημα. Παρόλα αυτά, οι μακροπρόθεσμες επιδράσεις απαιτούν περαιτέρω αξιολόγηση σε μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων(Br J Cancer, 2009; 101: 19–26).
Έτσι, παρόλο που απαιτείται περισσότερη έρευνα, φαίνεται πως αυτή η απλή και ουσιαστικά μη παρεμβατική μέθοδος θεραπείας με υπερήχους μπορεί να είναι αποτελεσματικότερη από τις θεραπείες που υπάρχουν σήμερα. Επιπλέον, άλλες εναλλακτικές λύσεις, για να αποφύγετε το χειρουργείο και τις ακτινοβολίες μπορεί να αποδειχτούν πολύ βοηθητικές.Σε μια νέα μελέτη όπου συμμετείχαν 172 άνδρες με καρκίνο του προστάτη χρησιμοποιήθηκε ως μέθοδος θεραπείας η υψηλής έντασης εστιασμένη δέσμη υπερήχων για πέντε ώρες, κατά μέσο όρο. Η συγκεκριμένη μέθοδος χρησιμοποιεί υψηλής συχνότητας ηχητικά κύματα για την καταστροφή καρκινικών κυττάρων καθώς θερμαίνει μικρές περιοχές του ιστού σε θερμοκρασίες από 80 ως 90 βαθμούς Κελσίου.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι ερευνητές δεν κατάφεραν να εντοπίσουν ίχνος της ασθένειας σε περισσότερο από το 90% των ασθενών, μετά από μόλις μία συνεδρία. Επιπλέον, οι άνδρες παρουσίασαν πολύ λιγότερες παρενέργειες από αυτές που προκύπτουν μετά από τη συμβατική χειρουργική μέθοδο ή αυτή της ακτινοβολίας: δεν αναφέρθηκαν εντερικά προβλήματα, μόνο το 1% είχε ακράτεια και περίπου το 35% σεξουαλική ανικανότητα. Με τις ακτινοβολίες ή το χειρουργείο, μέχρι και το 20% των ασθενών αποκτούσαν ακράτεια και περίπου το 50% ανικανότητα.
Οι ερευνητές κατέληξαν ότι η μέθοδος είναι ελάχιστα παρεμβατική, ανταποκρίνεται σε περιστατικά ημερήσιας νοσηλείας και μπορεί να πετύχει σημαντική βελτίωση μέσα σε ελάχιστο διάστημα. Παρόλα αυτά, οι μακροπρόθεσμες επιδράσεις απαιτούν περαιτέρω αξιολόγηση σε μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων(Br J Cancer, 2009; 101: 19–26).
Αντικαρκινικά θρεπτικά συστατικά
Ένα από τα σημαντικότερα είναι η λυκοπένη, στην οποία οφείλεται το κόκκινο χρώμα της ντομάτας, ενώ αποτελεί και την κύρια πηγή καροτένης στη διατροφή των περισσότερων Ευρωπαίων. Παρόλα αυτά, τη βρίσκουμε και στην παπάγια, το ροζ γκρέιπφρουτ, την κόκκινη πάπρικα, τον καρπό του τριαντάφυλλου, τις φράουλες, τα μύρτιλλα, το πεπόνι, την καυτερή σάλτσα πέρι πέρι, το γκουάβα, τις λεπτές πιπεριές, την καυτερή σάλτσα Χαρίσσα, τα δαμάσκηνα, τα κορόμηλα, τις χοντρές πιπεριές, τα ροδάκινα, τα κεράσια και τα βερίκοκα. Όσο πιο κόκκινο είναι το φρούτο ή το λαχανικό, τόσο πιο υψηλές είναι και οι συγκεντρώσεις λυκοπένης, αγγίζοντας μέχρι και τα 60mg/kg, ενώ αντίθετα, όσο πιο κιτρινωπή είναι η απόχρωση στα ίδια ακριβώς φρούτα και λαχανικά, τόσο πιο χαμηλή είναι και η συγκέντρωση λυκοπένης, φτάνοντας μέχρι και στα 5mg/kg. Η λυκοπένη παραμένει σχετικά αμετάβλητη ακόμα και μετά το μαγείρεμα και την επεξεργασία των τροφίμων. Αποτελεί επίσης ικανό συλλέκτη ελεύθερων ριζών, εξ' ου και οι αντικαρκινικές της ιδιότητες. Η κατανάλωσή της σε συνδυασμό με λάδι από κολοκυθόσπορο αυξάνει την απόδοσή της.(Cancer Res, 1999; 59:1225–30).
Συμπληρώματα λυκοπένης με βιταμίνη Ε έχουν επίσης θεραπευτική δράση ενάντια στον καρκίνο του προστάτη. Όταν ταυτοποιήθηκε η παρουσία καρκίνου σε 26 άνδρες και τους χορηγήθηκαν είτε 15mg λυκοπένης και βιταμίνης Ε δύο φορές την ημέρα είτε καθόλου συμπλήρωμα (υποκείμενα ελέγχου) για διάστημα τριών εβδομάδων, τα επίπεδα της PSA μειώθηκαν κατά 18% στην ομάδα που χρησιμοποιούσε το συμπλήρωμα, ενώ αυξήθηκαν κατά 14% στα υποκείμενα ελέγχου (Biochem Biophys Res Commun, 1998; 250: 582–5). Όταν τα επίπεδα βιταμίνης Ε είναι επαρκή, συνήθως συστήνω 30mg/ημέρα λυκοπένης ώστε να μειωθεί η ανάπτυξη του καρκίνου στον προστάτη.
Πέρα από τη λυκοπένη και τη βιταμίνη Ε, υπάρχει μια σειρά από αυστηρά επιστημονικές μελέτες που δείχνουν ότι η προσθήκη Ω-3 λιπαρών οξέων και σεληνίου στη διατροφή μας (ή τα συμπληρώματά τους) έχει προστατευτική δράση ενάντια στην ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη, ενώ παράλληλα καθυστερεί και την περαιτέρω αύξηση ήδη υπαρχόντων όγκων (Br J Cancer, 1999; 81: 1238–42; Br J Urol, 1998; 81: 730–4).
Άλλα σημαντικά συμπληρώματα που φαίνεται να έχουν αποτελεσματική δράση είναι το D-κλουκαρικό ασβέστιο, το ινδόλιο και ο λιναρόσπορος.
Συμπληρώματα λυκοπένης με βιταμίνη Ε έχουν επίσης θεραπευτική δράση ενάντια στον καρκίνο του προστάτη. Όταν ταυτοποιήθηκε η παρουσία καρκίνου σε 26 άνδρες και τους χορηγήθηκαν είτε 15mg λυκοπένης και βιταμίνης Ε δύο φορές την ημέρα είτε καθόλου συμπλήρωμα (υποκείμενα ελέγχου) για διάστημα τριών εβδομάδων, τα επίπεδα της PSA μειώθηκαν κατά 18% στην ομάδα που χρησιμοποιούσε το συμπλήρωμα, ενώ αυξήθηκαν κατά 14% στα υποκείμενα ελέγχου (Biochem Biophys Res Commun, 1998; 250: 582–5). Όταν τα επίπεδα βιταμίνης Ε είναι επαρκή, συνήθως συστήνω 30mg/ημέρα λυκοπένης ώστε να μειωθεί η ανάπτυξη του καρκίνου στον προστάτη.
Πέρα από τη λυκοπένη και τη βιταμίνη Ε, υπάρχει μια σειρά από αυστηρά επιστημονικές μελέτες που δείχνουν ότι η προσθήκη Ω-3 λιπαρών οξέων και σεληνίου στη διατροφή μας (ή τα συμπληρώματά τους) έχει προστατευτική δράση ενάντια στην ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη, ενώ παράλληλα καθυστερεί και την περαιτέρω αύξηση ήδη υπαρχόντων όγκων (Br J Cancer, 1999; 81: 1238–42; Br J Urol, 1998; 81: 730–4).
Άλλα σημαντικά συμπληρώματα που φαίνεται να έχουν αποτελεσματική δράση είναι το D-κλουκαρικό ασβέστιο, το ινδόλιο και ο λιναρόσπορος.
Άνδρες που ακολουθούν ορμονική θεραπεία με φάρμακα όπως το Casodex (μπικαλουταμίδη) ή το Eulexin (φλουταμίδη), καλό θα είναι να πά-ρουν επιπλέον ασβέστιο και να ξεκινήσουν ασκήσεις με βάρη και αντοχή στο γυμναστήριο, ώστε να εμποδίσουν τη δημιουργία οστεοπόρωσης.
Αλλαγές στον τρόπο ζωής
Οι μελέτες επίσης υποστηρίζουν ότι το η διακοπή του καπνίσματος τσιγάρων ή χασίς και της κατανάλωσης αλκοόλ, παράλληλα με συχνή άσκηση μπορούν να μειώσουν εμφανώς τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη.
Επιπλέον, υπάρχουν τόσες πολλές αποδεδειγμένες μελέτες που συνδέουν τη διατροφή με τον καρκίνο του προστάτη, που ο Δρ Ουίλιαμ Φερ (ο οποίος πέθανε το 2002 από καρκίνο του παχέος εντέρου) και οι συνεργάτες του υποστήριξαν πριν από μια δεκαετία ότι ο καρκίνος θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως «διατροφική νόσος» (Urology, 1997; 50: 840–8). Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι κάποιοι διατροφικού παράγοντες είναι γνωστό ότι αλλάζουν τα επίπεδα των ορμονών του φύλου, τους μηχανισμούς αποτοξίνωσης και τη γενική αντιοξειδωτική δράση του σώματος.
Επιπλέον, υπάρχουν τόσες πολλές αποδεδειγμένες μελέτες που συνδέουν τη διατροφή με τον καρκίνο του προστάτη, που ο Δρ Ουίλιαμ Φερ (ο οποίος πέθανε το 2002 από καρκίνο του παχέος εντέρου) και οι συνεργάτες του υποστήριξαν πριν από μια δεκαετία ότι ο καρκίνος θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως «διατροφική νόσος» (Urology, 1997; 50: 840–8). Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι κάποιοι διατροφικού παράγοντες είναι γνωστό ότι αλλάζουν τα επίπεδα των ορμονών του φύλου, τους μηχανισμούς αποτοξίνωσης και τη γενική αντιοξειδωτική δράση του σώματος.
Ο Harald Gaier είναι εγγεγραμμένος φυσιοπαθητικός, οστεοπαθητικός, ομοιοπαθητικός και βοτανολόγος που εργάζεται στην Κλινική Αλλεργιών και Διατροφής στο Λονδίνο (The Allergy and Nutrition Clinic) και στο Ιρλανδικό Κέντρο Ολοκληρωμένης Ιατρικής [Irish centre of integrated Medicine, Co. Kildare (www.drgaier.com)].
Holistic Life, τεύχος 39
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου